Kennis: Het ideale stappenplan voor de ideale kennisagenda

Op 14 november organiseer ik voor mijn eigenste KIS-collega's een sessie met de bovengenoemde titel. TIjdens onze vorige heidag hebben we een telefonisch tevredenheidsonderzoekje gedaan bij onze interne klanten. Een aanrader trouwens want een rondje bellen levert meer energie op dan het maken van een  communicatieplan verbruikt. Één van de welgemeende tips uit het belrondje is de tip om als KIS meer te werken vanuit heldere producten en diensten en minder vanuit de uitzendbureau-gedachte. NIet dat we die gedachte hadden maar toch, de tip is duidelijk. En nu gaan we onszelf dus opleiden tot designated & certified kennisagenda-makers ( want hier is dus best veel vraag naar). Ter voorbereiding is student Jordi al een enorme meta-analyse van Kennisagenda's en SKIA's aan het maken op zoek naar wetmatigheden en afwijkingen in de ideale inhoudsopgave. Ondertussen heb ik Bram Bregman (KNMI) en Taede Tillema (KiM) al bereid gevonden als dwarsdenkers mee te doen. Tja het zijn natuurlijk ook vaak de kennisinstituten die aan de andere kant van de schutting staan om die Kennisagenda's netjes op te vangen. Of niet natuurlijk....

Strategie: Paul de Grauwe revisited

Op 15 augustus 2015 schreef ik een blog over het boek van de Belgische econoom Paul de Grauwe. Dit weekend hem ik hem na het lezen van het NRC artikel van over Bas van Bavel hoogleraar economische geschiedenis. De grote vraag is of de vrijemarkt eerder tegen de grenzen van het milieu of eerder tegen de grenzen van de ongelijkheid aanloopt. Volgens de Grauwe het milieu en volgens van Bavel.....nu ja die kijkt alleen naar ongelijkheid. Aardig is overigens dat er een hele mooie meekoppeling in de simpele maar daarmee nog niet haalbare oplossing zit. Van Bavel geeft aan dat de belasting op arbeid omlaag moet en de belasting op vermogen om hoog. Tijdens de mooie bijeenkomst van het Overlegorgaan Infrastructuur en Milieu in Amersfoort werd als één van de drivers om de circulaire economie te bevorderen ook het verlagen van de belasting op arbeid genoemd, maar dan in combinatie met verhoging van de belasting op grondstoffen. Ik zou zeggen een mooie driehoekssimulatie en je weet hoe je dit moet doen op een manier waarbij de schatkist minimaal even vol blijft. Zowel de Grauw als van Bavel zijn niet erg optimistisch. Tja de mensen met die er belang hebben niets te veranderen zitten het dichtst tegen de macht aan is het idee. 

Innovatie: Boven verwachting grenzeloos

Binnen KIS gebruiken we sinds mei een soort van samenwerkingsruimte /team intranet genaamd Grenzeloos. Hoewel ik normaal gesproken geen echte fan bijeen van systemologische vernieuwingen ben ik hier blij verrast positief over. Hoewel de KIS- groep op Grenzeloos pas vrij kort bestaat staan we nu al in de TOP 5 van meest benutte groepen en zitten 2-3 KIS-auteurs nu al in de all time TOP10 van publicisten. In tegenstelling tot gruwelsystemen als TRIM/HPRM is Grenzeloos simpel en meestal vrij intuïtief. We moeten natuurlijk ook weer niet te snel juichen want voor levensbehoud is het van belang dat meer KISsers actief gaan publiceren en verder moeten de early adopters nog de stap maken van aangeleerd gedrag naar beklijfde routine. In ieder geval al vast de complimenten voor Robbert Thijssen die dit in gang heeft gezet en die nu zelfs de teamstukken op Grenzeloos zet zonder waarschuwingsmail. Eens kijken hoe dit maandag valt, mijn bonuspunten heb je alvast binnen. 

Strategie: Jaarplanologissimo

Met de komst van stagiair Jordi moet ik er echt aan om ook zelf weer eens goed na te denken over de zin en onzin van jaarplannen. Jordi heeft zich namelijk ontzettend op het KIS jaarplan gestort met de vraag: "Hoe maken we die voor 2017 op een manier dat die bijdraagt aan doelbereik?". In zijn concept-onderzoeksverslag wijst Jordi op het belang van scherpe en uitdagende doelen en ook op het gebruik van Balance Scorecards. Dat was voor mij de trigger om Matthieu Weggeman's Leiding geven aan professionals: niet doen!" er nog eens bij te pakken. Nu is dit sowieso een heerlijk 'bijpakboek' want de hoofdboodschappen zijn makkelijk terug te vinden. Op pagina 1 van Hoofdstuk 1 staat al opgeschreven dat kenniswerkers niet te managen zijn met regels, procedures en informatiesystemen. Slecht nieuws dus voor de Balance Scorecards die een paar hoofdstukken verder met naam en toenaam worden afgeserveerd samen met zo'n 30 ander verticale thermometersystemen. Weggeman ziet wel weer veel in de scherpe en uitdagen de doelen want zo wordt op diezelfde pagina 1 van Hoofdstuk 1 duidelijk kenniswerkers laten zich inspireren door zichzelf te identificeren met de values en hogere doelen van de organisatie. Toch iets van een thermometer wordt geïntroduceerd met de outputgerichte personal commitment statements (PCS) die in hun beschrijving sterk lijken op de top 3 activiteiten die we bij KIS in de personeelsgesprekken afspreken (RKW) al zouden die volgens Weggeman waarschijnlijk wat SMARTer kunnen. De collectieve ambitie komt dan in een team commitment statement. Daarbij is het de uitdaging om verder te komen dan een reeks aan elkaar geniette PCS. Door samen de collectieve ambitie vorm te geven en te doorleven wordt volgens Weggeman de kans groter dat teamleden zich voor elkaars prestaties verantwoordelijk voelen en meer bereid zijn elkaar te helpen.