Kennis: Australisch CPB kritisch over waterveiligheidsbeleid

De productivy commission zeg maar de Australische Variant op het CPB heeft 1 mei een studie uitgebracht naar het beleid rond natural disasters. Na veel rekenwerk komen zij tot de conclusie dat maar liefst 97% van het geïnvesteerde geld in emergency respons en reconstruction gaat zitten ( en dus maar 3% in preventie). Tja dat is in NL natuurlijk bijna niet voor te stellen. Hier is het zeg maar precies andersom. De commissie wijt dit mede aan het in Australië gehanteerde financieringsmodel: de federale overheid heeft bijna alle middelen in handen en geeft die eigenlijk alleen uit aan emergency respons en reconstruction. De federale overheid is vaak niet bereid mee te betalen aan preventieve maatregelen. Het moge duidelijk zijn dat het advies is om dit te veranderen. Kijkend naar de NL meerlaagsveiligheid ligt het in Australië wellicht meer voor de hand in de tweede laag (land use planning en bouwkundige verbeteringen) te investeren dan in de eerste laag (de echte preventie). Minimaal drie oorzaken maken het bouwen van dijken in Australië vaak minder aantrekkelijk, nl zeer lage bevolkingsdichtheid, extreme hydrologische omstandigheden ( daar valt een dijk nauwelijks tegenaan te dimensioneren), geen traditie met duurzame financiering ( rekeninghoudend met beheer en onderhoud). Het culturele aspect speelt overigens ook een rol. In de stad Rochhampton (QLD) is een dijk wel een goed en MKBA-proof idee maar daar krijgt de energieke burgemeester haar bevolking maar moelijk overtuigd. Overstromingen horen er daar gewoon bij en er is sprake van irrationele angsten zoals dat men is bang te verdrinken binnen de dijkring.