Op de terugweg van ons bezoek aan het IPO-beraad Ruimtelijk Beleid strikte Hanna Lára mij vakkundig om jurylid te worden van de Plandag 2015. Ik had daar in alle eerlijkheid nog nooit van gehoord maar het betreft hier een mooi voorbeeld van Vlaams-Nederlandse samenwerking op het gebied van de planologie en dat in de vorm van een jaarlijks symposium. Vlaamse en Nederlandse vakzusters en broeders mogen papers in dienen en er wordt zowaar een winnaar gekozen. Vandaar dus de behoefte aan juryleden. Al heel snel na toezegging kwam ik er achter dat ik binnen een week 11 papers moest beoordelen. Eerst dacht ik "Hanna Lára je wordt bedankt", maar later dacht ik "Hanna Lára je wordt bedankt", want het was interessant en vaak aangenaam om de papers te lezen. Omdat de prijsuitreiking pas op 21 mei tijdens het congres plaatsvindt mag ik natuurlijk nog niet teveel verklappen. Maar wel wat natuurlijk. Ieder jurylid mocht drie favies aanwijzen uit twee batches van 11. In de finale ronde bleven nog - ik dacht acht - van de 22 papers over. Daar heb ik vrijdag ook weer een top 3 uit mogen destilleren. Een aantal papers kon ik plaatsen in het genre ‘methodiekontwikkeling’. Vaak leuke papers waar in echt wat gebeurde. Originele ideeën met meer of helaas ook vaak minder aandacht voor validatie van de ontwikkelde methodiek. Één van mijn finale top 3 past in dit genre. Maak me in algemene zin wel wat zorgen om de kwaliteit van de inputdata van de gepresenteerde modellen en methodieken. Het fenomeen ‘garbage in garbage out’ ligt hier op de loer. Het is dan ook niet voor niets dat kennisinstituten vaak klagen over het gebrek aan middelen voor meetprogramma's. Een andere wat mij betreft prijswinnend genre is dat van de ‘aanklacht’ waarin een vermeende misstand in de Vlaamse of Nederlandse RO praktijk aan de kaak wordt gesmuld. Helaas een genre met maar weinig inzendingen. Het thema dit jaar was. 'Maak ruimte' vandaar dat er flink wat inzendingen waren van het genre ‘zo doen wij het met de (energieke) samenleving’. Jammer genoeg zijn dit in de regel nogal saaie procesverhalen met weinig zeggingskracht. Fijn dat het bij jullie goed gegaan is denk ik dan, maar daar écht overdraagbare lessen uit halen lukt maar moeizaam. Er zat wel één héle originele aanpak in om met burgers in gesprek te gaan. Ik heb de juryvoorzitter dan ook aangeraden deze auteur een aanmoedingsprijs te geven. Ik wist natuurlijk wel dat de planologie zeker voor een beta zoals ik een nogal feitenarme discipline is . Bij het lezen van papers uit het genre ‘wensdenken & visionair doen’ begon me dat echter steeds meer tegen te staan. De onderbouwing van het handelingsperspectief schiet naar mijn mening te kort in deze papers. Te makkelijk wordt naar snelle infra als oplossing gegrepen. Na de 21e zal ik mijn favoriet verklappen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten