Kennis: Kenniskamer en de Gartner hype cycle

Vorige week vond de Kenniskamer over (de psychologie) van verkeersveiligheid plaats. Het was volle bak en ik heb weer heerlijk van de gedachtenwisseling genoten. Het verslag is beschikbaar voor de liefhebbers, maar ik wil het - geinspireerd door collega Robbert Verweij - nu even hebben over iets wat niet in het verslag staat: de positie van de zelfrijdende auto (ZRA) op de Gartner hype cycle https://tinyurl.com/ycvac3ob (zie figuur)  De ZRA verschijnt in 2012 als hoogste binnenkomer op de opgaande lijn van technology trigger al meteen een flink stuk of weg op de peak of inflated expectations. In 2013 schuift die wat door naar boven richting de piek om in 2014 net onder de top uit te komen. In 2015 krijgt die de bergtrui en in 2016 is die afdaling begonnen op weg naar de trough of desillusionment. Maar dat niet alleen,  dan is de voorspelde tijd die nodig is voor een technologie om via de slope of enlightment het plateau of productivity wordt van 5-10 jaar bijgesteld naar meer dan 10 jaar. In 2017 lijkt geen verschuiving opgetreden maar ik kijk erg uit naar jaargang 2018 die in juli/augustus op de site van Gartner gepubliceerd gaat worden. Afgaande op de uitspraken in de Kenniskamer is mijn voorspelling dat die flink gekelderd is op weg naar de trough of desilusionment. Twee - drie jaar geleden werd KiM-directeur George Gelauff nog wat meewarig aangehoord als hij aangaf de ZRA niet voor 2050 in de stad te verwachten, in deze Kenniskamer werd die overgetoept met een 2080, én een ‘ik zie een hele kleine toekomst voor de ZRA in de stad’. Verder ben ik natuurlijk heel benieuwd hoe het plateau er straks uit gaat zien. Afgaande op de discussie in de Kenniskamer misschien wel zo iets als level 4/5 op de snelweg en bij hetverlaten van de snelweg automatisch exyern geactiveerd hufter en hack proof  naar level 1 of minder, daar de combinatie bijna niets hoeven doen als bestuurder maar wel full time blijven opletten niet te verenigen valt met de menselijke psyche. Ook interessant.... block chain racet nog een flink stuk harder door de curve en heeft de ZRA in 2016/2017 in de afdaling ingehaald. Gelukkig hadden we dat in de vorige Kenniskamer al van Inald Lagendijk (TuD) geleerd.   

   

Innovatie: Leeuwarden Places of Hope

Vrijdag de treinmarathon ondernomen naar Leeuwarden, culturele hoofdstad van Europa 2018. Een directe trein met al direct vertraging, maar in goed gezelschap, dus geen probleem. In deze studiereis, annex KIS-reunie,  bezocht een ensemble van oud, nieuw en ex-KIS de Places of Hope tentoonstelling. Op geweldig goed initiatief van het curatorenteam met daarbij oa onze eigenste Hanna Lára werken we gekoppeld aan de UvA onderzoeksgroep van Luca Bertolini en dat was meteen weer een mooi staaltje ‘KIS verbindt’. ln mijn blog over plastic verhaalde ik al over de kracht van kunst om mensen na te laten denken over maatschappelijk issues. Dat werd in de tentoonstelling nog eens dubbel en dwars bevestigd. Vooral de heerlijke low-tech van door een kleurenfilter naar op een muur geschilderde toekomstscenarios kijken werd door mij en vele aanwezigen zeer gewaardeerd. Als je ipv met kunst, met woorden mensen aan het denken wil zetten blijkt de verleiding om onbewust een moral stand in te nemen toch vaak onbedwingbaar. Dit werd, vast en zeker onbedoeld, gedemonstreerd door één van de curatoren bij het beschrijven van barbequende en in namaak jaren dertig huis wonende leeftijdsgenoten. 

Pinguin Fred: Geweldloze communicatie

Met Pinguïn Fred gaan we van het ene uiterste naar het andere. Van Taleb mag je niet aardig doen tegen arrogante mensen https://tinyurl.com/ycrqecrd , van Rosenberg moet je ook bij arrogante mensen op zoek naar hun behoeften en moet je mededogen tonen. Ook al krijg ik zelf kleine uitbarstingen van agressie bij het lezen van Geweldloze communicatie, toch bevat het boek wat mij betreft een goed en overtuigend uitgewerkte methodiek voor verbindende communicatie met als kernwoorden: waarneming, gevoelens, behoeften, verzoek, mededogen. Het lijkt mij overigens heel lastig de methodiek en de bijbehorende taal ook echt toe te passen, vandaar dat er ook een werkboek is en er trainingen gegeven worden. De tegenstand of agressie die het boek soms oproept zit hem denk ik voor een groot deel in mijn ongemak bij het idee om de stappen van luisteren, samenvatten en doorvragen consequent en vergaand toe te passen.  Het  eerste voorbeeld dat Rosenberg beschrijft is hoe hij als Joodse Amerikaan in een Palestijns vluchtelingenkamp door tientallen Palestijnen voor kindermoordenaar wordt uitgemaakt en hoe hij doorluisterend en doorvragend het geheel als gift heeft ontvangen van medemensen die hun gevoelens en diepe kwetsbaarheid delen. Mmmm misschien maar eens beginnen met de veilige omgeving van het teamoverleg. Voor die setting overtuigt hij zonder haperen door te stellen dat in een groep veel tijd wordt verspild als sprekers niet precies weten wat voor reactie ze terugwilllen. Goed om elkaar daar scherp op te houden lijkt me. Donderdag 16.00 uur Pinguin Fred met als special guest  Jos van Wesemaele.    

Strategie: De vierde trede van CO2-prestatieladder is binnen voor IenW

De hele dinsdag bij PBL aan de slag geweest met Duurzaam # IenW. 's Ochtends mocht Staatssecretaris van Veldhoven het certificaat behorende bij het bereiken van de vierde trede in ontvangst nemen van de externe auditor. 's Middags maar liefst negen verdiepende sessies rond thema's als duurzaamheid in het MIRT, duurzaamheid op de Rijnstraat, het rijkswagenpark, het implementeren van  CO2-beprijzing bij inkoop binnen IenW, minder reizen, minder vliegen en meer fietsen voor dienstreizen en woon-werkverkeer (deze mag natuurlijk niet ontbreken in de Mobiliteitsagenda) enz. Een enerverende dag die bij mij veel bewondering opriep voor de collega's die zich soms met wanhopig optimisme dag in, dag uit inzetten voor duurzaamheid in een wereld van weerstand al dan niet in de vorm van raamcontracten en DBFM-constructen. Skin in the game - ook al zal Taleb (Antifragility) dit wellicht verbazen - hoeft een betrokken ambtenaar dan ook niet vreemd te zijn. Op naar de vijfde trede van de CO2-prestatieladder is nu het devies! Als ik het goed begrepen heb - de systematiek is nogal ingewikkeld - moeten leveranciers dan ook full swing tot CO2-reductie worden aangezet en moet er volop duurzame energie op eigen terrein en gebouwen geproduceerd worden.        

      

Kennis: 56 pagina’s over plastic in National Geographic

Van Mercedes een jaarabonnoment op National Geographic gekregen en nu die voor de tweede keer in de bus valt dus 56 paginas over plastic met verschrikkelijke én verschrikkelijk mooie fotos, infographics en ook nog zinnige tekst. Wat heb ik zoal geleerd in de week dat ook de EU met nieuw plasticbeleid kwam?: (1) dat we veel meer met kunstenaars moeten samenwerken om problemen breed onder de aandacht te brengen zonder woorden. Die woorden roepen toch maar weerstand op (voorbeelden van kunstuitingen: 60.000 lege PET flessen in drie fonteinen in Madrid, collage van 3000 Coca Cola-doppen gevonden op stranden over de hele wereld); (2) het is een oplosbaar probleem. Er zijn geen plasticontkenners en ons energiesysteem hoeft niet op de kop; (3) zo’n 8 miljoen ton plastic komt jaarlijks in zee terecht. Dat staat gelijk aan 15 plastic boodschappentassen volgepropt met plastic op elke meter kustlijn wereldwijd. Probeer dat eens voor te stellen. Kunstenaars aan de slag!!!; (4) als we 100% plastic recyclen in Europa en de VS heeft dat amper effect op het plastic dat in zee terecht komt. Opkomende landen in Azie met veel wegwerpverpakkingen en zonder goedwerkende vuilnisophaaldiensten vormen met afstand de grootste bron; (5) wat er moet gebeuren verschilt van regio tot regio. In Europa en de VS kan het gaan om het verbieden van plastic tasjes en fabricanten - dat dan weer wel wereldwijd - met voortschrijdende normering verplichten tot ontwikkelen en produceren van minder belastende verpakkingsmaterialen. In opkomende landen gaat het om het opzetten van vuilnisophaaldiensten en het aanleggen van vuilnisbelten (te betalen uit een plastictax?). Niet erg circulair, maar wereldwijd gezien nu even de beste manier om plastic uit zee te houden. Garbage men als superhelden van de 21e eeuw! Het is ze gegund!