Strategie: Rijksrollen voor de stad - de grootste gemene deler

Tot mijn schande heeft het KIS- bericht De leefbare en bereikbare stad op de kop af een maand op mijn leesstapel gelegen, maar dit weekend ben ik er dan toch aan toegekomen. Weer veel mooie stukjes waarbij het voor mij het meest opviel dan de auteurs het eigenlijk zo met elkaar eens waren over wat de rol van het rijk in de stad zou moeten zijn. Dat verraste mij nog al omdat het rijk toch vaak zo'n rolzoekende indruk lijkt te maken. Nu goed laten we dan maar eens naar de -door mij - gewogen uitslag kijken. Op een gedeelde eerste plaats van de rijksrollen (slimme)wet-en regelgeving en geld. Die worden het vaakst genoemd. Dan vrij lang niets en dan kennis uit de nationale infrastructuur en/of manier van kennis delen. Ook belangrijk is de motiverende werking van een nationale visie. Dat zie je nu bijvoorbeeld optreden bij de Nationale Klimaatadaptatie strategie, waar een enthousiasmerende doorwerking vanuit gaat naar provincies, waterschappen en gemeenten. Dat zijn de rollen wel zo'n beetje. En het terugkerend zoeken naar rol zou dan zomaar kunnen zitten in de afwezigheid van geld of de wil wet- en regelgeving te ontwikkelen.