Van de week een goed bezochte DGMo-sessie over deelmobiliteit bijgewoond. Vanuit de zichtlijnen stedelijk gebied, suburbaan en landelijk gebied hebben we in groepjes nagedacht over ingredienten voor een visie op deelmobiliteit van 2040. Dat leverde een mooie gedachtenwisseling op. Je kan namelijk best twijfelen over wat het primaire doel van deelmobiliteit zou moeten zijn (duurzaamheid, bereikbaarheid, leefbaarheid in de stad, enz.) en wat dan een geschikt eindpunt is om de voortgang te meten en wat je rolopvatting als rijksoverheid daarbij idealiter zou moeten zijn. Deelnemers werden uitgenodigd out of the box te denken. Dat gaf mij de mogelijkheid no even naar Geert Kloppenburg te verwijzen (zie link) die er op uitkomt dat we in Nederland ipv 8,8 miljoen auto's nu, terugkunnen naar 3 miljoen privé-auto's en 1 miljoen deelauto's. Lijkt me een inspirerend eindpunt. Uit de openingspresentatie bleek dat er de laatste jaren flink groei in het aantal deelauto's en daar mee uitgevoerde ritten. Bemoedigend ook is dat het aandeel e-auto's onder de deelauto's beduidende groter is (48%) dan onder het gehele autopark van Nederland. Ook mooi: in een flinke reeks grote en middelgrote steden (en Bunnik ;-)) woont een groot percentage van de inwonders op minder dan 400 meter van een deelauto. Met de loopafstand valt het dus noagl mee. Dat neemt niet weg dat heel wat potentiele deelautogebruikers opgezadeld zitten met een opgezwollen misgrijpangst ("Als ik een deelauto nodig hebt, zal je zien dat die net verhuurd is"). Vandaar dat we als BIT vanaf 1 februari samen met de gemeente Den Haag en met een BIT stagiair aan de slag gaan met het ontwikkelen van gedragsinterventies om potentiele deelautogebruikers over hun misgrijpangst heen te helpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten