Bij de Wereld draait door van enkele weken geleden wees Barbara Baarsma er op dat er in de introductie van de miljoenennota naar brede welvaart wordt verwezen ( maar dat daar verder bij het verdelen van de miljoenen niets mee gebeurt). Nu ik zelf de Miljoenennota er bij gepakt hebt blijkt dat er zelfs naar geluk verwezen wordt! Daar gebeurt in de uitwerking overigens ook niets mee, maar is het niet een prachtig gedachtenexperiment om eens te bedenken hoe IenW beleid eruit zou zien als het in het teken stond van het maximaliseren van het levensgeluk van de Nederlanders? Nu wordt er altijd een beetje wankelmoedig gedaan als het over sturen op geluk gaat. Twee misvattingen liggen hier aan ten grondslag. Ten eerste zou geluk niet betrouwbaar meetbaar zijn. Dat is onjuist omdat wij geconditioneerd zijn subjectiviteit (in dit geval metingen op basis van zelfrapportage) gelijk te schakelen aan onbetrouwbaarheid. Jarenlange over de gehele wereld gemeten stabiele gelukscores laten zien dat dit onzin is. Als je n (= aantal respondenten) maar groot genoeg is, wordt het resultaat als vanzelf heel betrouwbaar. Tegelijkertijd wordt er momenteel zelfs wat getwijfeld aan de betrouwbaarheid van de oh zo heilige BBP-meting zo schrijft Marieke Stellinga. Ten tweede zou het creëren van geluk geen taak van de overheid zijn. Zo heeft in 2008 heeft onze premier al een keer op laten tekenen dat de overheid geen geluksmachine is. Het klopt natuurlijk als hij zo iets zegt als dat de overheid niet alle risico's weg kan nemen. Maar dat neemt niet weg dat de overheid de plicht heeft condities te scheppen die levensgeluk mogelijk maken. De schone vrijheid van liberalisme mag natuurlijk niet ontaarden in verwijtbaar plichtsverzuim jegens het creëren van condities voor geluk. Al eerder schreef ik over het belang van een goede geestelijke gezondheidszorg als hyperrelevant voorbeeld van zo'n conditie. In het recent verschenen boek van econoom Rutger Hoekstra nog veel meer lezenswaardig hierover en ook hij roemt Nieuw Zeeland!: mooi voor op het verlanglijstje voor onder de Kerstboom. Nu richt ik me nu even op wat IenW dossiers. Het mooie rapport Wellbeing and policy waar ik door de geluksdocterandus op gewezen werd biedt inspiratie:
- Sturen op rechtvaardige mobiliteit / aanpak vervoersarmoede: denk aan werk, winkels en gezondheidszorg kunnen bereiken, maar denk ook aan mobiliteit ten dienste van het onderhouden van relaties met vrienden en familie. Karel Martens doet hier mooi onderzoek aan. Egels onderzoek laat zien dat 'twee op de vijf werkzoekenden moeilijk een baan kan vinden door gebrek aan een auto en ontoereikend OV; een derde van de autoloze huishoudens heeft problemen met het bereiken van een ziekenhuis; mensen zonder eigen auto hebben ruim twee keer zoveel moeite om vrienden te bezoeken als autobezitters'
- Inzet op wandelen en fietsen: Het rapport Wellbeing and policy laat zien dat gerichte herinrichting van de openbare ruimte mensen aan het wandelen kan krijgen en dat ze daar gelukkig van worden. Eerder schreef ik over het prachtige mobiliteitsplan van Londen dat zich sterk richt op wandelen en de daarmee gepaard gaande gezondheidswinst.
- Verbeteren leefomgevingskwaliteit: Denk aan aanpak geluidsoverlast, luchtvervuiling, stilte plekken, natuur als bron van stress recovery. Het aanstaande Schone Lucht Akkoord lijkt me een mooie stap.
- Beter worden in participatie: Het rapport Wellbeing and policy benoemt dit als het tegen gaan van 'external stress combined with an inability to control the situation'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten