zondag 27 oktober 2019

Exponential Views 1: Econome Carlota Perez de meest pessimistische optimist


De Venezolaanse Carlota Perez is macro-econoom, neo-Schumpetterspeler en een soort van Mazzucato avant la lettre. Eerder deze maand trad zij op in de podcast Exponential Views. Uit de introductie van Podcats-host Azeem Azhar blijkt dat hij een groot bewonderaar van Carlota is. Het was dan ook een beetje sneu te horen dat zij tijdens het interview wat weinig geduld met hem heeft. Hoe dan ook zeer de moeite van het luisteren waard. De informatierevolutie begon in 1971 en duurt nog voort. We hebben inmiddels twee bubbels achter de rug; de internetbubbel uit 2000/2001 (die had betrekking op de technologie zelf)  en die van 2008 die ontstond toen de hele financiële markt gedigitaliseerd raakte. Carlota verwacht nog een bubbel. Na de recessie blijft de rente zeer laag en groeit de financiële markt in extreme mate,  zonder dat daarbij  de productiviteit toeneemt. Door de nieuwe ongelijkheid die dit oplevert ontstaan onrust, populisme en nieuwe politieke bewegingen. Volgens Carlota zijn we op weg naar een turning point waarin zaken die fout gingen tijdens de installatiefase van de informatierevolutie hersteld moeten gaan worden. Zorgen over welzijn en behoefte aan stakeholder capitalism komen steeds meer op de voorgrond. De geschiedenis heeft aangetoond dat juist de overheid aan de basis staat van de gouden tijden die na een turning point ontstaan. Het gaat er dan om een positive sum game tussen bedrijfsleven en samenleving te creëren. Maar daar is wél wat voor nodig: (1) We moeten de digital natives – zeg maar de 'met-een-schermgeborene' - binnen de overheid zien te krijgen en te houden. Carlota zegt het mooi: “Je moet jonge mensen binnen halen en in hun behoefte voorzien zodat zij in jouw behoeften kunnen voorzien”. Nu lijkt er echter sprake van een glazen plafond voor de jongeren. Ouderen werken veel langer door. Zowel in politiek, bedrijfsleven als aan universiteiten (Carlota spreek met haar 80 jaar uit ervaring). Terwijl alleen digital natives nieuwe technologie kunne begrijpen en kunnen reguleren.; (2) inzetten op Smart Green Growth en Full Global Development. Om dit mogelijk te maken moet er belasting komen op financiële transacties. Belastinggeld wordt vervolgens door de overheid ingezet om consumptie aan te jagen (oa via een universal basic income.); (3) Mar dan wel duurzame consumptie. We moeten voort gaan op de weg naar een hele duurzame lifestyle waarin de verlangens van mensen gericht zijn op gezondheid, op creativiteit, op sport en op ervaringen; onaanraakbare wensen als het ware. Carlota noemt zich zelf de meest pessimistische optimist die er bestaat. De afgelopen maanden echter ziet ze echt een keerpunt en wordt ze steeds optimistischer. Ze ziet alleen nog geen leiders opstaan. Maar de maatschappij oefent druk uit en dan komen leiders als vanzelf te voorschijn. Aldus Carlota.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten