Dit weekend twee stukken gelezen die raken aan de vraag: “Is de stad van de consument of van de burger?” Goed je raadt natuurlijk al welke kant het op gaat….de stad lijkt nu vooral van de consument te zijn. In dit VN-artikel (zie link) gaat het net als in de Eenzame eeuw (zie link)over hoe de stad is ingericht voor de consument en hoe het straatmeubilair is ontworpen om de niet-consumerende burger weg te jagen (denk aan jongeren, skaters en daklozen). Steden proberen tegengas te geven maar zeggen niet te gaan over wat de private eigenaren aan stekels aanleggen. Het artikel heeft gelukkig nog wel de realiteitszin om aan te geven dat daklozen en hangjongeren voor je deur weliswaar soms een feestje lijken te geven maar geen feestje zijn: “skaters en daklozen kunnen zich met hun gedrag een ruimte toe-eigenen”. Een ander mooi voorbeeld van ruimte toe-eigenen is het gegeven dat in grote steden de helft van de openbare ruimte opgaat aan de auto, terwijl veel minder dan de helft van de inwoners een auto heeft. Tegenkracht kan zitten in de opkomst van het municipalisme (zie link) waarbij mensen worden aangemoedigd om mee te doen aan het publieke en politieke leven en zich zo te ontwikkelen tot burgers ipv zich uit elkaar te laten drijven als consumenten. Nu consuminderen langzaam op de agenda lijkt te komen (zie TNO-rapport link) is het zaak door bijvoorbeeld municipalisme, de inrichting van de stad en een gedeeltelijk reclame verbod de benodigde gedragsknoppen langzaam maar zeker op groen te zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten