Gelezen: Messy - the power of disorder to transform our lives - deel 1

Toen ik over dit boek las wist ik al dat het vol zou staan met dingen waar ik het mee eens ben, vandaar niet één maar twee blogs over dit boek. Natuurlijk bevat dit boek een frontale aanval op Het Nieuwe Werken en de clean desk policy. In 2010 onderzochten Alex Haslam en Craig Knight, twee psychologen van de University of Exeter de invloed van kantoorinrichting op productiviteit en welbehagen. Zij vergeleken vier typen: (1) lean office (Jan de Bouvries-achtig zeg maar de Rijnstraat); (2) enriched office (met wat prints aan de muur en kamerplanten. Vooruit we noemen deze de Rijnstraat); (3) empowered office (gebruikers mochten zelf het kantoor inrichten gebruikmakend van dezelfde prints en kamerplanten als bij (2); en (4) disempowered office. Is de situatie waarbij (3) weer door de gebouwbeheerders wordt teruggebouwd naar (2). In kantoor (3) presteren werknemers 30% beter dan in (1) en (4) en 15% beter dan in (2). In situatie (4) krijgen ze ook nog eens een schijthekel aan het bedrijf waar ze werken bovenop allerlei vage sick building klachten. Hier leren we natuurlijk uit dat je werknemers gewoon lekker aan moet laten kloten om van hun werkplek een fijne werkplek te maken. Maar goed de waarschuwende bijsluiter spreekt boekdelen 'empowerment is all very well but never underestimate what managers inflict on workers in an effort to avoid tax and minimise rents'. Een mooi stukje appreciative inquiery is daarbij overigens gebouw B20 op de MIT campus. Als noodgebouw in de tweede wereldoorlog gebouwd heeft het in plaats van de beoogde twee jaar heel veel langer gestaan en oa negen Nobelprijswinnaars opgeleverd. Een enorm rommelig gebouw waar gebruikers naar hartelust muurtjes uit mochten slopen en waar de benummering van werkkamers zo onlogisch was dat iedereen altijd op zoek was hetgeen vruchtbare toevallige ontmoetingen tot gevolg had. Dat van die benummering moet ook op de Rijnstraat nog te regelen zijn.