Van de week een mooie lezing van Esther Papies (Radboud Universiteit) bijgewoond. Esther vertelde over hoe positieve verwachtingen verbonden aan hedonisme, sociale verwachtingen en aan betekenisgeving ons gedrag (inclusief ons gewoontegedrag) bepalen. Zo liet zij zien dat de taligheid bij het aanprijzen van vegan/vegetarisch eten nogal suboptimaal is voor het opwekken van die positieve verwachtingen. Waar bij carnivore aanprijzingen de positieve smaaksensatie wordt beschreven, gaat het er bij vegan/vegetarische gerechten nogal klinisch aan toe door alleen te focussen op de bereidingswijze (zie foto). Nog belangrijker, door dit te veranderen dus door positieve verwachtingen te creëren slaagde zij en haar collega's erin mensen vaker voor vegetarisch/vegan te laten kiezen. En dan nog wat breder ...zij haalde een studie aan waarin werd aangetoond dat je door het creëren van positieve tastbare verwachtingen rondom gezondheid en sociale verbondenheid de steun voor brede welvaart kan doen laten toenemen. Da's mooi. Speciaal voor de mensen die net als ik al vast wat over goede voornemens rond CO2 willen nadenken, heb ik ook een tweede plaatje toegevoegd. Het plaatje laat een hoop zien. Bijvoorbeeld dat transport vaak niet zo gek veel bijdraagt aan de voetafdruk van voedsel. Zo heb ik al eens gelezen dat lamsvlees uit Nieuw Zeeland gemiddeld genomen een lagere voetafdruk heeft dan lam uit Engeland. En dat je natuurlijk ook dat je beter helemaal geen lam kan eten natuurlijk (zie ook mijn eerder blog link).
